متن روضه ام البنین محمود کریمی

متن نوحه ام البنین محمود کریمی

حضرت ام‌البنین (س)، همسر گرامی امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) و مادر بزرگوار حضرت ابوالفضل العباس (ع) و سه فرزند دیگر به نام‌های عبدالله، جعفر و عثمان، یکی از بانوان برجسته و تأثیرگذار تاریخ اسلام است. ایشان پس از شهادت حضرت زهرا (س) به همسری حضرت علی (ع) درآمدند و با فداکاری و ایثار بی‌نظیر خود، نقش مهمی در حفظ حریم اهل‌بیت (ع) ایفا کردند. تمامی فرزندان ایشان در واقعه کربلا در رکاب امام حسین (ع) به شهادت رسیدند، و از این‌رو، حضرت ام‌البنین به‌عنوان مادری فداکار و نماد صبر و استقامت در تاریخ شیعه شناخته می‌شود. روضه‌های وفات این بانوی بزرگوار، به‌ویژه با صدای حاج محمود کریمی، از جمله آثار ماندگاری است که دل‌های عاشقان اهل‌بیت را به سوی مصائب کربلا و غم‌های این مادر شهیدان می‌برد.

متن روضه وفات حضرت ام‌البنین (س)

یکی از روضه‌های معروف حاج محمود کریمی که به مناسبت وفات حضرت ام‌البنین (س) در سال ۱۳۸۳ (۱۴۲۵ قمری) در هیئت رایه العباس (ع) اجرا شده، با شعری از حیدر توکلی، به نام «ای مدینه گریه کن بر حال من» شناخته می‌شود. این روضه یکی از تأثیرگذارترین آثار در این زمینه است. متن این روضه به شرح زیر است:

عرش را گر ماه روشن می‌نمود
کسب نور از خانۀ من می‌نمود
هر زنی هر جا که نامم می‌شنید
بر مقامم آه حسرت می‌کشید
خانه‌ام خوشبو ز عطر یاس بود
در کنارم اکبر و عباس بود
وه چه شیرین روزگاری بود و رفت
بر سر من سایه‌ساری بود و رفت
یاد آن کانون احساسم به خیر
ای مدینه یاد عباسم به خیر
ید باد از قامت رعنای او
یاد باد از طلعت زیبای او
خوب دانم نرگس مستش چه شد
خوب دانم با سرو دستش چه شد
زینبم گفتا که آن روح ادب
داده جان بین دو دریا تشنه‌لب
زینبم گفتا کنار علقمه
دیده او را در جوار فاطمه

این روضه با بیانی سوزناک، به توصیف عظمت و جایگاه والای حضرت ام‌البنین در مدینه و غم از دست دادن فرزندانش، به‌ویژه حضرت عباس (ع)، می‌پردازد. شعر با اشاره به شکوه گذشته خانه ام‌البنین و حضور فرزندانش، به‌تدریج به مصیبت کربلا و شهادت فرزندانش گریز می‌زند و با زبان حال این مادر داغدیده، احساسات عمیق او را به تصویر می‌کشد.

شور «دیگر مرا ام‌البنین نخوانید»

یکی دیگر از آثار برجسته حاج محمود کریمی در وفات حضرت ام‌البنین، شور معروف «دیگر مرا ام‌البنین نخوانید» است که در سال ۱۳۸۳ اجرا شده. متن این شور که سرشار از احساسات عمیق و حزن‌انگیز است، به این شرح است:

دیگر مرا ام‌البنین نخوانید
زیرا که من دیگر پسر ندارم
ماه مدینه بین خون تپیده
آه ای فلک دیگر قمر ندارم
دارایی‌ام را کربلا گرفتند
نخلم ولی دیگر ثمر ندارم
یاد جوانانم مرا شرر زد
جز اشک و جز خون جگر ندارم
ای قامتت رشک دل قیامت
رفتی و از حالت خبر ندارم
دارایی‌ام را کربلا گرفتند
نخلم ولی دیگر ثمر ندارم

این شور با تکرار عبارت «دیگر مرا ام‌البنین نخوانید» به غم عمیق این مادر پس از شهادت فرزندانش اشاره دارد. حضرت ام‌البنین که به معنای «مادر پسران» است، پس از کربلا این لقب را برای خود سنگین می‌بیند، زیرا تمام فرزندانش را در راه امام حسین (ع) فدا کرده است. این اثر با توصیف مصیبت‌های کربلا، به‌ویژه شهادت حضرت عباس (ع) در کنار علقمه، قلب شنوندگان را به درد می‌آورد.

روضه «هر نفس هربار یا ام‌البنین»

یکی دیگر از آثار حاج محمود کریمی که در سال‌های بعد اجرا شده، روضه‌ای با عنوان «هر نفس هربار یا ام‌البنین» است که در سال ۱۳۹۸ منتشر شد. متن این روضه به شرح زیر است:

روضه‌خوانیش ببین نوحه‌گریش را ببین
بس که از خاک بقیع روی سر خود ریخته
چادر خاکی سر خاکستریش را ببین
از همه شرمنده اما از ربابش بیشتر
مشک را می‌گفت خاک روسری‌اش را ببین
روزها گرد سکینه می‌زند بر سینه‌اش
آه زینب چهره نیلوفریش را ببین
زینبش پیشش نشست و مشت خود را باز کرد
گفت مادر رد خون انگشتریش را ببین

این روضه با تمرکز بر حالات حضرت ام‌البنین پس از واقعه کربلا، به تصویرگری غم و اندوه او در کنار قبرستان بقیع می‌پردازد. اشاره به خاک بقیع بر سر و چادر خاک‌آلود ام‌البنین، و همچنین شرمندگی او در برابر حضرت رباب (همسر امام حسین (ع)) به دلیل تشنگی فرزندان در کربلا، از بخش‌های تأثیرگذار این اثر است.

برای دیدن متن تو را جان مادرت زهرا اباصالح التماس دعا کلیک کنید.